لنډې کیسې

ساه مې بنده بنده کېده د لمر د لویدو په لور مې تیز تیز قدمونه اخیستل د لمر سترګه د لوړتعمیرونو څخه د پنا په حال کې وه. هر څو قدمونه وروسته مې تلیفون له جیب نه راخیست سکرین ته مې…

دواړو لاسونو ته‌يي زور ورکړ قرآن يي نور هم پر سينه کلک ونيوه، سترګې یی پټې نیولې وې سر يي د‌موټر پر ښيښې ايښی وه ځای ځای به موټر د‌لارې ‌د‌‌ خرابۍ له امله جمپ واهه خو دې به‌خپلې…

روزی روزگاری در یکی از محله‌های آرام کابل، جایی‌که آفتاب داغ بر دیوارهای کاهگلی می‌تابید و صدای بازی کودکان در کوچه‌های باریک آن از بام تا شام می‌پیچید، ، زندگی به آرامش و سکون…

پاس اسمان ټول بله رڼا شو، دې سره د کور د مخې په پاس پټي کې مو د ډزو غږونه شو، ټعق ټعق ټعق ټعق تا به ویل: پاس اسمان کې اور بل دی، ورسره د نارینه غږونو شورماشور شو، مبارک مبارک…

درب شو د کوټې ور له سیمټي دیوال سره په تیزۍولګیده. ناستو خلکو وارخطا د ولاړ سړي طرف ته وکتل. دنګ سړي په وره کې سانیولی ولاړ ؤ. په وچ بدن کې یې د مخ هډوکې راوتلي ؤ. ناستو کسانو ته…

چوپتیا خوره وه، د مازديگر نرمه رڼا له کړکۍ څخه کوټې ته راننوتې وه، ورسره د هوا لږ ګرمه او نرمه څپه د زړو پردو له څنډو تېرېده، او زما نیکه لکه یو زوړ فکر د چوکۍ پر اوږده پشتۍ تکیه…

در دل ولایت‌ زیبای پروان، زنی به‌نام صنوبر زنده‌گی می‌کرد. او با طلوع خورشید، وقتی‌که نسیم صبح ساقه‌های گندم را به رقص می‌آورد، همراه پدر شوهرش به مزرعه می‌رفت با دستانی خسته…

گوشه‌ای از دلم هنوز در دهات وطن مانده هر سال‌که فصل پرشور و با طراوت بهار فرا می‌رسد، باران خاطره‌ها قطره‌قطره از دیوارهای دلم شروع به چکیدن می‌کنند. خاطرات گوناگونی که از وطنم…

یوه ستره کورنۍ وه، په جریبونو ځمکې او جایدادونه یې درلودل، د څارویو او اسانو ګلې یې درلودي، بې شمېره ښځینه او نارینه نوکران یې درلودل، خورا ستره کلا یې درلوده، چې د کلا په…

لیکنه: فرزانه زیار وږمې په زوړ تنور کې ډوډۍ پخوله، او د هغې ابي ته ورته سترګې له اوښکو ډکې وې. هغې د کلي نجلۍ په څېر نه ژړل، بلکې سترګې یې د دود له امله سوځېدې. نیا یې ورته غږ کړ:…