لنډې کیسې

نکریزې، اختر او لنډۍ د پښتو ژبې په فولکلوریکه حوزه کې له یو بل سره نږدې تړاو لري او په ټوله کې نکرېزې د یو شمېر لنډیو په ملتیا اختریزې ښکلاوې له ځان سره لېږدوي او د مینه والو د…

پلار ته چې یوه خا طره او یاد ېې د دې کیسې الهام وګرځید چېرې چې کتابونه جرم وبلل شي؟ ـ نه ږیره پريږدې ، نه خولۍ په سروې... نه دې هم کله څادر په اوږو راواچاوه...  غاښونه به ېې…

چتى (يو ووړ مارغه) د باچا په لور مين شو. باچا ورته وويل، چې لور هله درکوم، چې داسې يو ښاخ راته راوړې، چې نه سىيده وي، نه کوږ. چتى تراوسه په خپلې ورکې پسې ورک دى. په هر ښاخ ټوپونه…

نن سهار وختي مې مور د سبا ناري له پاره چاي پخولې، چې ما په پطنوس کې پيالي د دسترخوان سر ته راوړې. د کوټې دروازه پرانيستې وه او د پسرلي موسم له سهارنۍ وږمې سره په انګړ کې د سنځلې…

روزی روزگاری، پسرکی کوچک هر روز به دیدن یک درخت بزرگ سیب می‌رفت. از تنه‌اش بالا می‌رفت، شاخه‌هایش را می‌گرفت، سیب‌هایش را می‌خورد و زیر سایه‌اش می‌خوابید. درخت، پسرک را دوست داشت.…

دا د هندارې مخ ته ولاړ سړی څوک کېدلای شي؟ فکر کوم دی مې پخوا چېرته لیدلی و. چوپ، خو د سترګو له تله يې د يو عمر کيسه څاڅي.‌ زړه مې بې اختياره ورمات شو. دا څېره ما ته ډېره اشنا وه،…

(د حکمت، ازمیښت او محبت فلسفه) دا یوه عادي او ستومانه ورځ وه، چې هوډ مې وکړ له ښار، د سیاستوالو له غږونو، له مصنوعي نصیحتونو، اوږدو تشو خبرو او د ځان پوه ښکارونکو خلکو له ډک…

په بغداد كې د معتصم بالله په زمانه كې د ابوالقاسم په نوم يو سړى اوسېدو، په بغداد كې به داسې څوك نه و، چې ابو القاسم دې ونه پېژني. دغه سړى د چيني لوښو يو لوى سوداګر و، ده به…

د هيلو له کړکۍ يې تر زرغونو غرونو هاخوا سترګې واړولې. هلته، په هغه ځای کې چې آسمانونو تور کمیسونه اغوستي، له هیلو تمه ختلې. موسکا يې پر شونډو پتري پتري ماتېدله. کړکۍ يې خلاصه…

د ښځې تورې سترګې له حیرانتیا ډکې وې، زاهد د هغې سور پاسپورټ (له هیواده بهر ته د بیرته تللو اسناد) لومړی څیرې او بیا یې مردارې ویالې ته ور ګوزار کړه، مخ یې سور اوښتی وو، په غوسه…