ادب

پر ادبیاتو خبري:  خوب اوخیال د لاشعور د نړی چاود لرونکي دروازې د شاعر او د رواني زمانې اړیکه نېغه او حتمي ده، دده د شعر د چيني رڼي اورواني اوبه د خپل زمان اومکان له خروشانه…

يوه ورځ په ټولګي کې زموږ يوه ټولګيوال جالبې خبرې ته اشاره وکړه؛ واى له امريکا څخه يو ډاکټر راغلى و نو ما ورته وويل چې ډاکټر صايب په امريکا کې د دابياتو په هلکه بحثونه څنګه دي او…

فروغ فرخ زاد د ۱۳۱۳ د جدي په ۱۵ زیږیدلې او پرویز شاپور د ۱۳۰۲ د حوت په ۵. د دوي تر منځ د لیکونو تبادله له ۱۳۲۹ پیل شوې. په دې کال فروغ ۱۶ کلنه او پرویز ۲۷ کلن و. ۱۳۳۴ هم د لیکونو…

پر ادبیاتو خبري: د اوږدو زمانو، ښېرازه پسرلی لوړ هنر، هنرمند ته تلپاتي ژوند ورکوي، پنځونکی يې د جسم له قیده  وزي ولي د معنا په دنیاکې ابدي ژوند ته په روحي سینګار اومعنوي ښکلا…

مونږ لا اوس هم د هري علمي او ادبي موضوع د تاریخي ريښې د شنني او ارزوني چاره د یوناني علومو له دريڅې شنو، اوډېرکله مو حواله هم د پوهي پردې لرغوني کان ورکوو داسي ولي کوو؟ داځکه چې…

مور هلته ده، چې ډېوې بلیږي مور مې دې خدای وبښي په دې باور وه، چې پخوا کلونه له برکت او خیر نه ډک ول، لمر به سپین ځلېده نوسونه* پاک ول او سپوږمۍ رڼه وه ستوري به داسې پړکېدل،…

تنکۍ پيغله وه شکیدلی بوټان یې په پښو ول خرمایې او خیرن ویښتان یې له لوپټې وتلي وو زړې جامې یې په تن وې په سترګو کې یې اوښکې لغړیدې په نمجنو سترګو یې راته قلمونه ونیول ویل یې خورې…

کله چې لمر د غرو ترشا خپل طلايې رنګه ژېړه پرده کې خپل تېز اورنی رنګ او زر زري شغلې را ونغاړي، او د حرارت آغېز د ځمکي له اوږو کم سي، د برقي انرژی چېنه يې د شپې د قدمونو په سايې وچه…

ماښام لمونځ مې د مور په کوټه کې وکړ، هوا ګرمه وه د انګړ غولې کې په فرش کیناستم،له څراغ منګس تاویدل،اسمان ته مې سترګې پورته کړې پام مې شو چې یو ستوری به ډیرې چټکتیا سره د نورو ستورو…

مرغان لاهم الوت کوي اوبه بهېږي لمر راختلی ونې شنې دي سپوږمۍ رڼا کوي ستوري ځلېږي او موږ موږ لاهم تنفس کوو دا پدې مانا ده چې ژوند لاهم دوام لري. او تر څو چې ژوند وي، موږ اړ…