تجلیلِ دیرهنگام کسی، ده سالِ تمام، بر بستر بیماری با مرگ و زندگی کشتی گرفت. نه کلامی، نه سلامی؛ نه نشانی، نه اثری، نه نظری، نه خبری. انگاه مرده بود؛ فقط هنوز دفنش نکرده بودند. آن زمان که هنوز راه می‌رفت، راست نمی‌رفت. گاه به چپ، گاه به راست. بی‌تعادل، بی‌جهت، سرتنبه و یک‌دنده. اگر … Continue reading تجلیلِ دیرهنگام