زموږ مینه له نظره شوه نگارې آه! افسوس ارمان، ارمان سوې کوکارې ستا د تلو زلزلې سم ونړولم د ژوندون لارې مې ټولې دي ویجاړې در په یاد دي توغندي د مجاهدو؟ وران کابل یم سوځېدلی څو، څو وارې ته خبره یې؟ پاچا له رعیت غیب دی نه څوک ویني، نه څوک اوري، پټ یې … Continue reading گلئ اورې؟