يار ېې ځان سره رانه وړ بيا بې ياره بهار راغی تنده تېره شوه په تږو بې شبنمه سهار راغی ما يې شونډو ته کتل او ما يې ښکل کړې دواړه سترګې خو د يار له ويجاړ کلي خالي لاس مې ريبار راغی د ديدن کنډو يې وران شو د پرون په زلزلو کې ځای … Continue reading اقرار
Copy and paste this URL into your WordPress site to embed
Copy and paste this code into your site to embed